مقاله علمی نانونقره وآینده آنتی بیوتیک ها

نانو نقره و آینده آنتی بیوتیکها

Phys.org/مترجم: گروه بهین ترنس

فلزهای گرانبها مانند طلا و نقره بواسطه خواص زیست/ پزشکی که دارند برای قرنrlm;ها مورد توجه و استفاده محققان قرار گرفتهrlm;اند اما چگونه این مواد با سرطان و باکتریrlm;ها مبارزه میrlm;کنند به طوری که بر روی بیمار و محیط اطراف تاثیرات بد بر جای نگذارند؟ معمولا طلا و نقره به عنوان مواد محرک در نظر گرفته میrlm;شوند، طلا برای شناسایی و از بین بردن سلولهای سرطانی ونقره چون یک ماده محرک است برای برطرف کردن باکتریها مورد استفاده قرار میrlm; گیرند. اگر نقره را با آنتی بیوتیکrlm;های جاری مورد مقایسه قرار دهید متوجه میrlm; شوید که نقره رفتار مقاومت در برابر دارو را از خود نشان نمیrlm; دهد.آنچه که امروزه باعث شده دانشمندان بیشتر بر روی این مواد گرانبها بویژه نقره تمرکز نمایند، آنتی باکتری بودن آن و درک روابط بین ساختار اتمی و زیست فعالیت نانونقره جهت بررسی تاثیر نقره بر روی جلوگیری از فعالیت باکتریایی میrlm;باشد، اینکه درسطح اتمی نقره چه اتفاقی میrlm; افتد و سخت بودن درک این فرایند به یک معمای بزرگ برای محققان تبدیل شده است. استفاده از ذرات نانونقره کوچک را میrlm;توان به عنوان موثرترین روش در نظر گرفت زیرا وقتی اندازه نقره کوچک باشد بواسطه افزایش ناحیه سطحی میrlm;توان انتظار فعالیت بیشتری را داشت. البته در این میان یک مشکل جدی بوجود می rlm;آید که باید راهrlm; حلی برای آن در نظر گرفت: نانونقره برای تثبیتrlm; سازی به روکش نیاز دارد، همچنین ذرات نقره با یکدیگر ترکیب میrlm; شوند و تکهrlm; های بزرگی از نقره را بوجود میrlm; آورند که به خوبی با باکتری تعامل نمیrlm;یابند. به همین علت جهت رفع مشکلات فوق محققان از دو روکش مختلف برای مقایسه اثربخشی نقره به عنوان یک عامل آنتی باکتری استفاده کردند که عبارتند از: روکش اسیدآمینه کوچک و روکش پلیمر بزرگ. در مرحله بعدی تعاملات بین نانونقره و باکتری و ساختار اتمی نانونقره با استفاده از سی.ال.اس(CLS) و منبع فوتون پیشرفته مورد بررسی قرار میrlm; گیرد. نتایج بدست آمده نشان میrlm;دهند که روکشrlm;های پلیمری ضخیم و بزرگ یک روش توزیع بهتری را برای نقره جهت از بین بردن باکتریrlm;ها ایجاد میrlm; نمایند. روکش های اسیدامینه کوچک به دلیل اینکه به شکل فشرده با سطح نقره ترکیب میrlm; شوند، اتمrlm;های نقره به سختی میrlm; توانند با باکتری تعامل یابند در حالیکه پلیمرها عملکرد خوبی دارند و مقدار اتمrlm;های نقره زیادی را برای تعامل با باکتری آزاد می rlm;نمایند. قبل از آنکه تعیین کنیم آیا نانونقره یک عامل آنتی rlm;باکتریال موثر برای درمان بیماریrlm;های انسان و حیوان است باید به تاثیرات مضر آن در سلولrlm;های سالم موجودات زنده توجه نیز نمودکه در حقیقت میrlm;توان این فرایند را به عنوان یک موضوع تحقیقاتی مهم در آینده مورد بررسی قرار داد.

http://phys.org/news/2015-05-nanosilver-future-antibiotics.html?utm_source=menuamp;utm_medium=linkamp;utm_campaign=item-menu